از حالت وارونه، بدن عمود بر زمین، وزن بدن بر روی ساعدهایی که موازی هستند و محکم به زمین فشار داده می شود، قرار می گیرد. کف دست ها صاف هستند. بند انگشتان به طور مساوی در زمین فشرده می شوند. انگشتان به طور گسترده پخش می شوند. هر دو پا در یک خط مستقیم با لگن جمع شده به سمت آسمان می آیند. قفسه سینه بلند می شود. نگاه رو به جلو است.