در این حالت که معکوس شرایط طبیعی بدن است، وزن بدن روی دست‌ها است، دست هایی که به اندازه عرض شانه باز و انگشتان آن ها رو به جلو و موازی یکدیگر هستند (در صورت سفت بودن شانه‌ها، انگشتان سبابه کمی برگردانده می‌شوند). بازوها با آرنج به سمت جلو چرخانده می‌شوند تا تیغه‌های شانه‌ها را پهن نگه دارند در حالی که قسمت بیرونی بازوها، برای تعادل و ثبات نیروهای متضاد به سمت داخل چرخیده اند. کف دست ها باز شده و پایه انگشتان سبابه محکم به زمین فشار داده می شود. در طی این حرکت تعادل خود را حفظ کرده و نگاهتان به سمت پایین و جلو باشد.