[button color=”orange” size=”big” link=”http://bamorabi.ir/category/%d9%88%d8%b1%d8%b2%d8%b4%d9%87%d8%a7%db%8c-%d8%b1%d8%b2%d9%85%db%8c/ninjutso/” icon=”” target=”true” nofollow=”false”]مشاهده مربیان ورزشی رشته نینجوتسو[/button]
نام رشته : نینجوتسو
کشور : ژاپن
از سال : بین قرن ششم تا قرن نهم
بنیانگذار در ایران : اکبر فرجی
یک هنر رزمی ژاپنی است که در لغت به معنای حرکت پنهانی است و در آن استراتژی‌ها و تاکتیک‌های جنگ‌های نامتعارف و چریکی و روشهای جاسوسی و پنهان‌کاری آموزش داده میشود .
نینجا ها به دو دسته ایگا و کوگا تقسیم میشوند
از برجسته ترین خصوصیات نین جوتسو این است که بدن و جسم را پایگاه فکر و اندیشه می‌داند و کالبد آدمی را آموزش می‌دهد تا با آن روح را بسازد . اصول اصلی و اجرای تکنیک‌ها نیاز به سرعت ، تعادل ، تمرکز، قدرت و تنظیم زمان تنفس و کنترل آن دارد و بدون آن فاقد ارزش است .
پیشینه :
روایت‌های مختلفی در مورد منشاء و چگونگی تکامل نینجستو و پیدایش نینجاها مطرح شده‌است . در افسانه‌های ژاپنی آمده که نینجاها از نسل ژانگ یان چینی هستند که نیمی انسان و نیمی کلاغ بود . بر اساس بیشتر منابع تاریخی نینجاها به تدریج خود را به عنوان نیروی مخالف همتایان طبقه بالاتر خود یعنی سامورایی‌ها در ژاپن فئودال مطرح کردند و تکامل این هنر رزمی بین قرن ششم تا نهم میلادی در ژاپن اتفاق افتاد .
اثر کلاسیک نظامی چینی یعنی « سان تزو» که توسط سان وو استراتژیست معروف سده پنجم پیش از میلاد به رشته تحریر درآمده از منابع اصلی نینجاها برای تکامل هنر رزمی بود . این کتاب در قرن ششم میلادی وارد ژاپن شد و به طور دقیق توسط دربار سلطنتی و خانواده‌های متخاصم مورد بررسی قرار گرفت . بودیسم نیز تقریباً در همان زمان وارد ژاپن شد ، پیشینیان نینجاها به دلیل گرایش به بودیسم ، یاغی نامیده می‌شدند . درآن هنگام درگیری‌های شدیدی میان هواداران بودیسم و پیروان مذهب ملی ژاپنی‌ها یعنی آئین شینتو جریان داشت و این گروه‌های یاغی که بعدها به یامابوشی معروف شدند ، برای حمایت از خود تمرین هنرهای رزمی و استراتژی‌های نظامی را با ترس روانی و قدرت‌های اسرار آمیز ترکیب کردند .
در اواخر قرن نهم زوال امپراطوری تانگ در چین آغاز شد . تانگ در سال ۹۰۷ میلادی کاملا سقوط کرد و چین برای پنجاه سال در هرج و مرج فرو رفت . در این دوران تعدادی از فرماندهان نظامی چینی به ژاپن آمدند و تاکتیک‌ها و نظریات جدید جنگی را با خود به این جزیره آوردند . در دهه ۱۰۲۰ میلادی هم راهبان بودایی چینی وارد ژاپن شدند و دانش پزشکی و نظریات جنگی خود را هم که بسیاری از آنها از هند ریشه گرفته و در تبت و نقاط مختلف چین تکامل یافته بود به ژاپن آوردند و روشهای خود را به راهبان جنگجوی ژاپنی و اولین طایفه‌های نینجا آموختند .
دایسوکه توگاکوره و کاین دوشی نخستین نینجاهای بودند که برای اولین بار قواعدی را برای این هنر رزمی تدوین کرده و اولین مکتب نینجوتسو را پایه‌گذاری کردند . دایسوکه یک سامورایی شکست‌خورده بود که املاک و عنوان سامورایی خود را از دست داده بود ، او بر خلاف دیگر سامورایی‌ها به جای اینکه در این موقعیت خودکشی کند در کوه‌های جنوب غربی جزیره هنشو آواره شد و در آنجا کاین دوشی یک راهب جنگجوی چینی را ملاقات کرد . این دو تصمیم گرفتند تا سبک جدیدی برای نبردهای چریکی به نام نینجوتسو را پایه‌گذاری کنند . جانشینان دایسوکه نیز نخستین نینجا ریو یا مدرسه نینجوتسو را با نام توگاکوره ریو تاسیس کردند .
نینجوتسو به این ترتیب رقیبی برای مکتب بوشیدو سامورایی‌ها شد . سامورایی‌ها وفاداری و شرافت را بر هر چیز مقدم می‌داشتند و بوشیدو سیستم رزمی آنها بسیار اصیل و منسجم بود اما روشهای جنگی آنها همیشه کارآمد نبود. برتری نینجاها درست در همین مسئله بود نینجاها انجام ماموریت به هر شکل ممکن را بر هر چیز مقدم می‌داشتند . حمله ناگهانی ، مسموم کردن ، فریب و جاسوسی از نظر سامورایی‌ها ناجوانمردانه بود اما از روشهای اصلی رزمی نینجاها محسوب می‌شد .
پس از آن نینجاها در گروه‌های کوچک با در پیش گرفتن روشهای کاملاً سری جنگی تا قرن نوزدهم خود را به عنوان نیرویی بسیار با نفوذ در کشور ژاپن مطرح کردند .
بزرگ ترین تجمع نینجاها در سوم نوامبر ۱۵۸۱ میلادی اتفاق افتاد . در آن روز اُدا نوبونگا قدرتمندترین رهبر نینجا ارتشی ۴۰ هزار نفره را در برابر حدود ۴ هزار نینجا که کنترل ایالت ایگا را در اختیار داشتند ، رهبری کرد . نبردی که تنها تعداد انگشت شماری از نینجاهای ایگا از آن جان سالم به در بردند . از آن به بعد نینجاها توانستند با سازمان منسجمی که ایجاد کرده بودند ، قدرت پلیسی مطلق را در ادو (توکیو امروزی) و دیگر شهرهای ژاپن در دست داشته باشند .
اصول کلیدی نینجا :
نیرنگ و شبیخون دو امر بسیار مهم برای نینجا در جنگ ها بود . نینجاها سعی می کنند تا دشمن را طوری فریب دهند که قادر به محاسبات و تصمیم گیری نباشد . نینجا ها همیشه سعی می کنند که از تقدم و برتری دشمن جلوگیری کنند . نینجا ها در زمانی که دشمن آماده نیست حمله می کنند و دشمن را تحت تا ثیر قرار می دهند به صورتی که او را به ضعف می کشانند . بیشتر نینجا ها ترجیح می دهند تنها کار کنند اما در شرایطی به صورت گروهی کار می کنند ، ترفند هایی که اعمال خارق العاده او بر اساس آن شکل می گیرد سه دسته هستند :
- نفوذ کردن
- نامرئی شدن
- گریختن ( جابجا شدن بموقع و سریع )
نینجاها بایستی ۱۸ مهارت مختلف را کسب کنند که در طومارهای «توگاکوره ریو» نخستین مدرسه نینجوتسو فهرست شده است؛
- سئی شین تکی کیویو – SeiShin Teki Kyoyo – فرهنگ یا پالایش روحی – 教養
- تای جوتسو – Tai Jutsu – مبارزه بدون سلاح – 体術
- نینجاتو – Ninjato – مبارزه با شمشیر – 忍者剣
- بوجوتسو – Bo Jutsu – مبارزه با چوب – 棒術
- شوریکن جوتسو – Shouriken Jutsu – هنر استفاده از ستاره نینجا – 手裏剣
- سو جوتسو – So Jutsu – مبارزه با نیزه – 槍術
- ناگی ناتا جوتسو – Nagi Nata Jutsu – مبارزه با تبرزین – 長刀術 یا 薙刀術
- کوساری کاما جوتسو – KusariGama Jutsu – داس و زنجیر – 鎖鎌
- کایاکو جوتسو – Kayaku Jutsu – هنر آتش و انفجار – 火薬術
- هن سو جوتسو – Henso Jutsu – هنر تغییر چهره و جعل هویت – 変装術
- شینوبی ایری – Shinubi Iri – ورود مخفیانه به اماکن
- با جوتسو – Ba Jutsu – هنر سوارکاری
- سوئی رن جوتسو – Sui Ren jutsu – تمرینات در آب – 水練
- بوری یاکو – Boryaku – تاکتیک و استراتژی – 謀略
- چوهو – Choho – جاسوسی و کسب اطلاع – 諜報
- این تون جوتسو – Inton Jutsu – هنر فرار و مخفی شدن –
- تن من- Ten mon – شناخت وضعیت آب و هوا – 天門
- چی مون – chi mon – جغرافیا و جهت شناسی – 地門
نینجوتسو در ایران :
ورزش نینجوتسو برای نخستین بار توسط استاد اکبر فرجی از اساتید رشته رزمی وارد ایران شد . نخستین مرکز آموزش نین جوتسو (بوجین کان دوجو نین جوتسو) زمستان ۱۳۶۹ در شهر کرج گشایش یافت . در آغاز کار به سبب ناشناخته بودن در میان ورزشکاران و ورزش دوستان ، مشکلات فراوانی در پیشرفت آن وجود داشت . از جمله رنگ لباس تیره که در آن زمان اختصاصی کونگفو توآ بود . تشابه اسمی با رشته جودو و…. بالاخره با تلاشهای ، بسیار و تحمل ناملایمت های بیشمار استاد اکبر فرجی نینجوتسو ( هنر نینجا ) را در ایران برای اولین بار، و زیر نظر فدراسیون کاراته ، به ثبت رساندند . همچنین به جهت استفاده از ابزار و سلاح های متعددی که در امر آموزش استفاده می شد برای بسیاری ذهنیت غریبی به وجود آورده بود . اما در سالهای اخیر، این ورزش شاهد رشد چشمگیری در محبوبیت مردمی بوده است .
شیدوشی کای کلاسهای فوق العاده‌ای است که مناسب با شرایط و بصورت نامنظم تشکیل میشوند و در آنها جدا از موارد عمومی آموزشهای اختصاصی نیزداده میشود راهیابی به این کلاس‌ها دشوار است و هدف آن بالا بردن مهارتهای علمی و تئوری هنرجویان است .
هم اکنون هزاران دختر و پسر علاقمندان با روش های استاندار این هنر رزمی آشنا میشوند و جهت بسط و گسترش این هنر در ایران فعالیت چشمگیری انجام میدهند . این رشته تحت نظر فدراسیون ورزشهای رزمی فعالیت میکنند .
استاد فرجی هر سال چندین بار برای ارتباط و حضور در سمینارهای فنی به کشور های مختلف بخصوص ژاپن سفر کرده و در کلاسهای مخصوص سوک هاتسومی حضور دارند . کسب تجربه میکنند
همچنین ایشان ارتباط مستقیم با انجمن فوکیای ژاپن یک سازمان جهانی برقرار کردند که بتوانند در رویداهای جهانی ( مسابقات بین المللی) این استایل شرکت کرده و تیم ایران را هر بهتر به جهانیان معرفی نمایند .
استایل فوکیای از قوانین ویژه ای برخودار هست که با حالتهای سنتی فوکیای قدیم بدلیل ورزشی شدن متفاوت شده است . که در کلاسهای رسمی نینجوتسو تحت نظر مربیان دوره دیده این هنر آموزش داده میشود
[button color=”orange” size=”big” link=”http://bamorabi.ir/category/%d9%88%d8%b1%d8%b2%d8%b4%d9%87%d8%a7%db%8c-%d8%b1%d8%b2%d9%85%db%8c/ninjutso/” icon=”” target=”true” nofollow=”false”]مشاهده مربیان ورزشی رشته نینجوتسو[/button]
